ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Πέμπτη 2 Μαΐου 2024

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ

ΤΟΥ ΟΚΤΑΒΙΟ ΠΑΣ

από τον Αναστάση Βιστωνίτη

εδώ

ΤΟ ΑΗΧΟ ΓΑΛΑΖΙΟ

JEAN ARP

ΤΟ ΑΗΧΟ ΓΑΛΑΖΙΟ

Μπορώ επιτέλους να εγκαταλείψω τούτη τη χώρα τη γεμάτη θορύβους.

Αμέτρητα μαστίγια πλαταγίζουν, άλλοτε κατά μόνας, άλλοτε όλα από κοινού. Και πλαταγίζουν αδιάκοπα μέρα και νύχτα.

Ένας μανιασμένος άνεμος φυσάει ασταμάτητα. Βαράει τη μεγαληγορία των σημαιών και των λαβάρων της χώρας και γεννά κροταλίσματα.

Σ’ όλα αυτά προστίθεται και η αλλόκοτη συνήθειά του να ζουπάει συνεχώς κάτι τεράστιες σακούλες γεμάτες αέρα μέχρι να κάνουν μπαμ και να σκάσουνε. Ο άνεμος αδειάζει με κάτι ανάρμοστους βορβορυγμούς τις σακούλες που σκίζονται και γίνονται κουρέλια.

Μα πώς τα κατάφερα κι έφτασα εγώ σε τούτη τη χαζή, τη γεμάτη θορύβους χώρα;

Τώρα περνάω τα σύνορα, συνοδευόμενος από διάφορα ηλίθια, δημαγωγικά τραγούδια.

Τρέχω. Επιτέλους τρυπάω τα πέρατα και μπαίνω στο άηχο της νοσταλγίας γαλάζιο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

Τετάρτη 1 Μαΐου 2024

Η ΗΛΙΚΙΑ Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟ ΦΥΛΛΟ

JEAN ARP

Η ΗΛΙΚΙΑ Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟ ΦΥΛΛΟ

η ηλικία έχει χέρια με βέλη

η ηλικία είναι φυτό

που μιλάει σαν άλλο γυμνό πουλί

και στήνει συνέχεια ολόφωτες ξόβεργες

ο κεραυνός μεγαλώνει πάνω σε χέρι γυμνό

ο κεραυνός μιλάει για την αόμματη ηλικία

και χαιρετάει τα γυμνά τα βέλη

που έρχονται γραμμή απ’ την καρδιά του κενού

το χέρι είναι άσπρο σαν φτερό φυτού

το χέρι είναι λευκό σαν φύλλο πουλιού

το χέρι κουβαλάει μια καμπάνα που κοιμάται

την φέρνει απ’ το αμίλητο διάστημα

και προσγειώνεται σ’ έναν κεραυνό κοιμώμενον

το φύλλο είναι καρδιά άναυδη

το φύλλο ξεχνάει ότι κοιμάται

μιλάει σαν άδεια καμπάνα

και ξυπνάει τ’ άσπρα πουλιά

που έχουν πιαστεί σε κάποια της ηλικίας ξόβεργα

τα φύλλα ανταλλάσσουν μάτια

τα φύλλα είναι λευκά

σαν την ηλικία το φως και το διάστημα

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

Δευτέρα 29 Απριλίου 2024

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ

FRANCIS PICABIA

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ

Έτσι όπως κάθομαι στου νερού τη σκιά

η μελαγχολική ιδέα με πιάνει και με παρασύρει

προς τις εποχές του αριστερού χεριού.

Τα πουλιά δεν σταματούν ειμή μόνο για να θρηνήσουν!

Το τρομακτικότερο όλων είναι

ότι θα πεθάνετε σε μικρά-μικρά κομμάτια

και στο λάθος μέρος της ζωής,

κρατώντας το κεφάλι στα χέρια σας, εντελώς ασκόπως.

Πάρτε ένα χρωματιστό ποτήρι,

ρίξτε μέσα τρεις σταγόνες ψύχους,

και θα έχετε το άρωμα τού μετέπειτα.

Σε κανέναν μην είστε ευγνώμονες·

αυτοί που επιζούν είναι οι δολοφόνοι.

Ο δε θάνατος είναι η οριζόντια προέκταση

ενός τεχνητού ονείρου,

καθώς η ζωή δεν είναι επαληθεύσιμη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

Σάββατο 27 Απριλίου 2024

ΡΑΧΑΤ ΛΟΥΚΟΥΜ

FRANCIS PICABIA

ΡΑΧΑΤ ΛΟΥΚΟΥΜ

Όλο αναποδιές μου τυχαίνουν σε απόκρημνες και εντελώς γυμνές πλαγιές, όπου

Δίχως φούστα αναστοχάζονται οι αναπηδήσεις τη θάλασσα

Για να με φιλήσουν ηδονικά σαν νά ’μαι εγώ μπουκέτο

Ενώ μου αποκοιμίζει τα μικρά μου δάκρυα τα γεμάτα όπιο

Η επιστήμη η αχανής, αυτός ο χαρακτηριστικός τύπος

Φεγγαρίσιου μανδαρίνου, που του δείχνω κι εγώ

Το ρούχο μου που μοιάζει με χαρταετό βουτηγμένον σε μέλι παγωμένο.

Το έγραψα στην μεταμορφωμένη κλίνη του καλοκαιριού

Να θωπεύεις τα στήθη ξανά και ξανά και πάλι

Στο κλειστό μουσείο

Κάτω από ρούχα σαν μπόγο και όλο πλισέδες

Που γίνονται έπειτα στο εκκρεμές ψιμύθιο.

Του αλκοόλ ο σταυρός πάνω στον γαλάζιο ποιητικό λαιμό

Μου ξυπνάει έναν φράχτη όλο φανάρια,

Μια φοβερή πιρουέτα

Χορευτική επάνω στην πίστα

Στο σιωπηλό απρόοπτο κάποιας άδειας αλέας

Όπου και βρίσκομαι εγώ στο βουνό με τις υπερήφανες γυναίκες

Τις ίσαμε τον λαιμό τους σμιλεμένες.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

JACQUES BARON

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

Έλεγε Τα χείλη μου είναι τσαμπιά σταφυλιών τερατώδη

πάνθηρες που τραγουδάνε

πιο γλυκά κι απ’ τα πουλιά τα τόσο γλυκά κι ευγενικά του λόφου

κι από τους αιμόφυρτους ταύρους των μεγάλων μαύρων σύννεφων

Έλεγε

Έχω μές στο στήθος μου

απέραντα δριμύτατα κύματα

ανάμεσα στων μεγάλων ημερών τα πανέμορφα άνθη

Φώναζε Μαρία

ένα κοριτσάκι που εκουβάλαγε λαχανικά

Έλεγε και ξανάλεγε

Παπαρούνα είμαι

και κάθε πρωί το κατάχλομο ξυπνώ γαλάζιο των θηρίων

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ

JACQUES BARON

Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ

Ο ήλιος και το φως

στην πραγματικότητά τους προφανώς ω της ζωής μορφές εσείς

Γυναίκες της ζωής ολάκερης

Τα ωδικά πτηνά δεν έχουν σωπάσει ίσαμε τώρα

Ίσαμε τώρα ευλογήστε ω τύμπανα τα πάθη και τον πόνο

των γυναικών κατά χιλιάδες

που μεθυσμένες και συνεπαρμένες

θ’ ακολουθήσουν με κόμες φλεγόμενες τούτες τις αιώνιες γυναίκες

Ο τάφος της Ρόζας Λούξεμπουργκ είναι κλειστός

Ω τάφε όπου η αναπτρεπτική των ψυχών μας άνοιξη

ξεχύνει τους έρωτές της και την πραγματικότητά της όλη

Ένας τάφος είναι κλειστός και τόσοι άλλοι μισάνοιχτοι

Μαγεμένα περιστέρια θα πάνε να πάρουν τα όπλα

με θεσπέσια και τελείως ελεύθερα χέρια

Φωτεινά των βημάτων σου χνάρια ω τέλεια γυναίκα

Θ’ ακολουθούμε πάντοτε εμείς

Θαύμα της πίστης

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2024

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ "ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΝΕΡΟΥΔΑ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ "ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΝΕΡΟΥΔΑ

εδώ

Τετάρτη 24 Απριλίου 2024

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΙΚΑΣΣΟ ΤΟ 1936

PABLO PICASSO

24 Απριλίου 1936

με τα πόδια ανάποδα το ουράνιο τόξο στη μέση της έναστρης νύχτας στραγγίζει την μπουγάδα του κούνια με έκπληκτα μάτια γαρδέλι ατόφυο της αιώρας που ανοιγοκλείνει το βλέμμα του και τα παιχνίδια του κάνουν περιδέραιο τα μπασμένα στη φωτιά νύχια γύρω απ’ τον λαιμό τού πρίσματος σχοινί τεντωμένο κι από τις δυο του άκρες που ’ναι στερεωμένες στα εγκαύματα του βυθισμένου στη λιμνούλα τροχού δαγκώνοντας συνέχεια με λύσσα το μάτι του ετοιμοθάνατου ταύρου

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.